تک اندام : فلسفه اجراء حرکات بدنسازی که تعداد آنها کم هم نمیباشد چيست؟
برای مثال جلو بازو دست بازتر از عرض شانه و یا جلو بازو جمع (جمعتر از عرض شانه). به طور کل هدف از بهکارگيری این قبيل تکنيکها در تمرین وارد کردن فشار بيشتری به بخش خاصی از عضله میباشد برای مثال در حرکت جلو بازو دست جمع بيشتر فشار بر روی بخش بيرونی عضله دو سر جلو بازو وارد میشود در صورتیکه در حرکت جلو بازو دست باز بيشتر فشار بر روی بخش بيرونی عضله داخلی دوسر جلو بازو وارد میشود.
حال این تکنيک را میتوان تقریباً به تمامی حرکات مربوط به عضلات بدن تعميم داد یعنی وقتی حرکت کشش دست باز (سيمکش دست باز) را اجراء میکنيد این بخش داخلی عضله زیر بغل است که تحت فشار بيشتری قرار میگيرد و زمانیکه این حرکت را بهصورت دست جمع اجراء میکنيد این قسمت بيرونی عضله زیربغل (لت) است که بخش عمده استرس وارده بر عضله را متحمل میشود.
این مسئله در پرس سينه با هالتر نيز صادق است یعنی وقتی پرس سينه با هالتر دست بازتر از عرض شانه اجراء میشود بيشتر فشار به بخش ميانی سينه وارد میشود. در صورتیکه وقتی پرس سينه به صورت دست متوسط اجراء میشود این قسمت بيرونی عضله سينه است که عمده فشار را متحمل می شود. وقتی داخل پا ضعيف باشد موقع برنامه دادن یکی از حرکات معمولاً حرکت اسکوات پا باز و سرپنجه به سمت بيرون میباشد و عکس آن هم زمانی است که روی پا و بيرون پا مشکل دارد آنموقع است که به فرد اسکوات پا جمعتر از عرض شانه داده میشود.
زمانیکه عضلات بخش داخلی ساق پا به توسعه بيشتری در قياس با بيرون ساق رسيده باشند آنموقع است که بهجای ساق پا بهصورت سرپنجه پا به سمت خارج ساق پا سرپنجه پا سمت داخل در برنامه تمرینی به فرد داده میشود.
بنابراین در تمامی مثالهای فوق میبينيد که تغيير در فاصله و یا زاویه باعث تغيير در فشار وارده به عضله
میشود. اگر قصد وارد کردن فشار به بخش ميانی عضلات پشت را دارید سعی کنيد زیر بغل هالتر خم و یا روینگ (قایقی) را با فاصله بازتر از عرض شانه اجراء کنيد و یا نه اگر قصد دارید بر روی پرورش بخش خارجی عضلات پشت کار کنيد پس حرکات فوق را بهصورت دست جمع اجراء کنيد.
