تک اندام : مدتی پیش برنامه تمرینی حسام علی اکبر، یکی از قهرمانان سنگین وزن را که به تازگی از مربی اش برای او ایمیل شده بود را ترجمه می کردم. در این برنامه به طور باورنکردنی به جزئیات توجه شده بود و نظیر همچین برنامه ای را تا به حال ندیده بودم. حسام در زمانی که در کویت زندگی می کرد، زیر نظر مربی ایتالیایی به نام فدریکو فوچرینی تمرین می کرد. پس از اتام ترجمعه، به فدریکو پیام دادم و بعد از مدتی متوجه داستان زندگی عجیب او شدم. سپس دلیل این همه نظم و جزئیات را به خوبی متوجه شدم. فدریکو زندگی بسیار سخت و پیچیده ای را گذراند ه و با وجود تصادف و اتهام به قتل نامزدش! همچنان آماده رقابت برای بار هشتادم است. نکته مهم این است که فدریکو کتابی درباره زندگی خودش منتشر کرده که در بین بدنسازان کمتر این ا تفاق است . در ادامه گفیت و گویی را با او ترتیب دادیم که با هم می خوانیم:
1. شاید در ایران چندان برای علاقه مندان به بدنسازی آشنا نباشید. لطفا درباره خودتان کمی توضیح دهید:
اسم من فدریکو فوچرینی است و سال 1967 در مدونا ایتالیا متولد شده ام. ورزش حرفه ای را از سن 17 سالگی و با رویای قهرمان شدن در جهان شروع کردم. اولین رقابتم در 1986 اتفاق افیتاد و با گذشت 35 سال، در 78 مسابقات شرکت کرده ام. امیدوار هستم با شرکت در مسابقات حرفه ای استرالیا، این عدد را به 80 برسانم.
2. زمانی که با هم صحبت می کردیم، متوجه شدم زندگی پر فراز و نشیبی داشتی. اتفاقاتی که حتی تصور آنها هم سخت است. لطفا در این رابطه بیشتر توضیح دهید.
در زندگی ام چندین حادثه بزرگ داشتم. سال 1998، در اوج دوران حرفه ای ام بودم و در بهترین حالت بدنی ام قرار داشتم. اما دقیقا 8 روز مانده به مسابقه حرفه ای لس آنجلس، یک حادثه بزرگ رانندگی در شمال ایتالیا رخ داد. در این حادثه 350 خودرو به یکدیگر برخورد کردند، 4 نفر کشته شدند 80 نفر مصدوم شدند که یکی از آنها من بودم. در این تصادف عضله پشت بازوی سمت راستم پاره شد و دست سمت چپم از 3 ناحیه شکست. به علاوه به سرم به شدت ضربه وارد شد. بعد از این تصادف و انجام عمل های جراحی متعدد، بدنم به فرم سابقه بازنگشت. به علاوه سیمتری بدنم که در واقع مهم ترین سلاحم محسوب می شد، هیچ گاه به حالت سابقه باز نگشت. طبیعتا بعد از بعد ازین تصادف و انجام 29 بار عمل جراحی مجبور شدم به سطح آماتوری بازگردم و رقابت کنم. البته همیشه بعد از اتفاقات بلند می شدم و ادامه می دادم. من عاشق این هستم که برای مسابقات حاضر شوم چرا که به من نظم و قدرت مبارزه طلبی لازم برای ادامه دادن زندگی ام را می دهد.
اما بزرگ ترین فاجعه و چالش زندگی ام اوایل سال 2000 اتفاق افیتاد. سال 2003 پدرم فوت کرد و دقیقا یک سال بعد نامزدم کلودیا پیانگی را از دست دادم. کلودیا یکی از قهرمان ان های میس یونیورس و ای اف بی بی پرو بود. کلودیا در حین خواب فوت کرد. من در این مدت حسابی گیج و سردرگم از اتفاقاتی که برایم افیتاده بود شده بودم که ناگهان توسط پلیس ایتالیا دستگیر و زندانی شدم. اتهامم قتل نامزدم کلودیا بود و آنها می گفیتند که تو به او استرویید آنابولیک داده ای. من کاملا بی تقصیر بودم چون هیچ وقت همچین کاری را انجام نداده بودم. من بعد از 8 سال و البته بعد از از بین رفیتن زندگی خودم و مادرم تبرئه شدم. هیچ گاه در زندگی ام اقدام غیر مجازی انجام نداده بودم. جالب اینجاست که کلودیا یک سال از بحث رقابت دور شده بود و من عاشق او بودم. هیچ مدرک، شاهد و کاغذی وجود نداشت به جز لذت جویی دادستان هایی که می خواستند مهشور شوند و در مجلات و تلویزیون کشور دیده شوند. بازهم تاکید می کنم که هیچگاه سلامتی کلودیا را به خطر ننداختم چرا که او برای م بسیار با ارزش بود. این اتهما ت نابه جا باعث شد تا علاوه بر فروپاشی زندگی ام، ویزای آمریکا، باشگاهم، خانه و ماشین م را از دست بدهم. ضمن اینکه تمام زندگی ام را به تاراج گذاشتم و خارج شدن از این دردسر بزرگ، حدود 200 هزار یورو برایم خرج برداشت. به خاطر این ناعدالتی، تصمیم گرفیتم تا کتابی بنویسم و داستان زندگی ام و اتفاقاتی که برایم افیتاده را منتشر کنم. در این کتاب که به زبان ایتالیایی و برگردان انگلیسی چاپ شده، درد ها و ناعدالتی ها و البته اسامی تمام دادستان ها و افرادی که من را به این حال و روز انداختند را فریاد زدم. اسم این کتاب خارج از قانون است. در ادامه تصمیم گرفیتم به آفریقای جنوبی مهاجرت کنم تا زندگی تازه ای را آغاز کنم. اما با این همه زخم و به تنهایی، اصلا کار آسانی نبود. در هر صورت من ادامه دادم و هر سال در مسابقات کشوری شرکت می کردم. سپس ازدواج کردم و بچه دار شدم اما به خاطر هزینه های گزاف زندگی به کویت مهاجرت کردم و حالا 3 سال است که در این کشور مربی گری می کنم. زندگی در این کشور برای یک اروپایی آسان نیست هر چند که درآمد بیشتر است.
3.فدریکو فوچرینی در برنامه هایی که برای بدنسازان می نویسی، به جزیئات توجه ویژه ای داری. این توجه چه کمکی به ورزشکار می کند؟
بله توجه زیادی می کنم چونکه معتقد هستم هرچقدر بیشتر به جزئیات توجه شود، به همان اندازه به سمتمان باز می گردد. به ویژه این توجهات برای کسانی که ژنتیک خوبی ندارند باید بیشتر از دیگران باشد. من همیشه در حین تمرین فکر می کنم که در سمت دیگری از کره زمین شخصی بهتر از من و دقیق تر از من تمرین می کند و همین باعث می شود احساس رقابت و توجه من چند برابر شود!
4. به نظرت نظم در بدنسازی چه اندازه می تواند تاثیر گذار باشد؟
میزان نظم در انسان ها بستگی به مح یط و شرایطی که آنها رشد کرده اند دارد. گاهی شخصی در شرایط نظامی یا با مشکلات زیادی بزرگ می شود. من در بسیاری از کشورها بوده ام و با فرهنگ های مختلف آشنا هستم. بسیاری از آنها هیچ نظم، تمرکز، کنترل و یا قدرت تصمیم گیری نداشته اند . اکثر آنها فکر می کنند باید انگیزه ای که برای رسیدن به هدف هایشان نیاز دارند را از شخص دیگری بگیرند. در حالی که این انگیزه و نیرو فقط و فقط از درون آنها ایجاد می شود. نظم می تواند منشایی برای تامین این نیرو و انگیزه باشد.
از من درباره آینده بدنسازی سوال کردید. شاید برایتان جالب باشد که کشوری مثل کره جنوبی 80 فدراسیون بدنسازی و فیتنس دارد. واقعا علت آن را متوجه نمی شوم. یکی از دوستانم در مسابقات ان پی سی شمال آمریکا شرکت کرده بود. در این مسابقه 70 کلاس متفاوت برای زنان و مردان وجود داشت. 3 مرحله برای جوانان، 4 یا 5 مرحله برای پیکسوتان در رده های مختلف، تقسیم بندی بیش از حد اوزان پرورش اندام، فیتنس، بادی فیتنس، فیزیک مردان و زنان و … شاید در ابتدا جالب و هیجان انگیز به نظر برسد اما واقعیت این است که تمام این اتفاقات باعث می شود تا بدنسازی بسیار بی ارزش و بی قدرت شود. در آخرین مسترالمپیای آماتوری کویت در 4 کلاسیک فیزیک 295 شرکت کننده ثبت نام کرده بودند. بیزنسی بزرگ که بیش از هر جای دیگر می ت واند از نقطه ای کوچک پولسازی کرد . علاوه بر این بدنسازان فضای مجازی را در پیش رو داریم. آنها در ظاهر می توانند همزمان بازیگر، انسان های معروف، ورزشکاران فوق العاده و انسان های بسیار خوب و قابل اطمینان باشند! این دقیقا چیزی است که از دنیای واقعی کاملا به دور است و با این روش تلاش و ارزش بدنسازان و ورزشکارهای واقعی از بین می رود. بدنسازی واقعی چیزی بین ورزش، نظم، درد خالص و هنر است.