حرکات تمرینی

نکات مهم در مورد حرکت اسکوات

بررسی فاصله پاها در حرکت اسکوات، نشان داده است زمانی که پاها به اندازه عرض لگن فاصله داشته باشند و وضعیت پنجه رو به جلو باشند، عضلات چهارسرران یا همان جلو ران با تاکید بر بخش خارجی آن یعنی پهن خارجی درگیری بهتری خواهد داشت.

زمانی که فاصله پاها یک و نیم الی دو برابر عرض لگن باز بوده و پنجه پاها با زاویه 45 رو به بیرون قرار گیرند، عضلات بخش داخلی جلوران (پهن داخلی)، عضلات داخل ران (مهمترینش نزدیک کننده بزرگ) و عضلات باسن (گلوتئال) بهتر تقویت می شوند.

عمق نشستن در حرکت اسکات، به انعطاف عضلات مچ پا، زانو و لگن فرد بستگی دارد. در حرکت اسکات کامل علاوه بر عضلات جلوران(چهارسرران)، درگیری عضلات باسن(سرینی یا گلوتئال) نیز بیشتر می گردد.

اسکات هالتر از پشت یا جلو، در بسیاری از فرضیه ها بدین شکل است که در اسکات از جلو، بر عضلات جلوران خصوصا بخش بالای زانو(دیستال) فشار بهتری آورده می شود، هر چند هنوز جای مطالعه ی زیادی دارد
بهترین نتیجه گیری اینکه
فاصله پاها در آماتورها و دوستانی که برای سلامتی ورزش می کنند زیاد درگیر افراط و تفریط نشوند و فاصله پاها را در حد یک الی یک و نیم برابر عرض لگن با زاویه پنجه رو به جلو الی سی درجه بسمت بیرون تنظیم کنند.

توجه داشته باشند در حین حرکت زانو به داخل یا خارج متمایل نشود، پاشنه از زمین بلند نشود، سر بسمت پایین متمایل نباشد، بسیاری اوقات این اتفاقات ناخوداگاه اتفاق می افیتند و نشان از عدم تعادل در عضلات شماست و باید بدنبال رفع این عدم بالانس باشید.

اسکات از جلو را برای دوستانی که ناراحتی های مفصل شانه دارند، نمیتوانند هالتر را در پشت شانه خو حفظ کنند و یا میخواهند فشار کمتری بر عضلات ناحیه کمر و پشت وارد گردد، بهتر است

عمق نشستن را با توجه به سلامت مفصل زانو، تکنیک حرکت، و انعطاف مفاصلتان انتخاب کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *